BABAM VE BEN

 26 Ekim 2024 yatağımda uyuyorum. Sabah ezanı okunuyor. Telefonumun alarmı çalıyor. Babam ararken çalan melodi ile alarm zili aynı. Alarmı kapatatayım derken baktım babam arıyor. Alıncaya kadar kapandı. Tekrar aradım. Hacı Baba,

- Hafız iki kapı arasında kaldım.

- Nasıl yani?

- Camiye gidiyordum. Havlunun ağaç kapısını akşam kilitledim. Yattım. Paltomu giyip  evin ana demir kapısını çektim. Ağaç kapı da kilitli. Demir kapı da kilitli arada kaldım.

- Tamam baba geliyorum.

Abdest aldım. Sabah namazının sünnetini kılıp evden çıktım. Sanayideki evin kapısına varmam 30 dakika olmuştu. Kapıyı açtım. Babam mutlu oldu. Babamın anahtarlarını alıp Hilalkent'teki Camiye gittik. Farzına yetiştik. Namazı kılıp eve geldik. Sobaya kömür atıp ben sobanın yanındaki sedirde yattım. Babam da odasında. Sobanın yanında yatmayı özlemişim. 9.30 gibi kalktık kahvaltı yaptık. Sonra babamı Gürcükapı' da bıraktım. Babam:

- Sen olmasaydın, ben ne yapardım. Arabadan inerken Allah cc seni hiçbir yerde darlatmasın. dedi. (Amin) Telefonlarımız diyerek ayrıldık. 

Allah cc babama afiyet versin. Amin.